De weg naar Nunspeet begon veelbelovend. Nadat we niet meer zeker wisten waar bepaalde mensen woonden, een extra rondje op de rotonde hadden gereden (2e afslag toch?), en een spelletje haasje over wat er voor zorgde dat 1 auto een afslag mistte. Achteraf gezien bleek dit in de familie te zitten, dus niks aan het handje. Helaas was Lieke ziek en was ze er dus niet bij. We speelden tegen Hellas dames 1, zij stonden net als wij onder aan de ranglijst met 22 punten. Hellas was een volledig onbekende, we speelden voor het eerst tegen ze deze competitie, maar ook kan ik me niet herinneren ooit tegen ze gespeeld te hebben.
De eerste set begon met 2 mini’s van de week. De bal van de eerste mini kregen we nog wel onder controle, al verloren we het punt wel. De 2e mini van de week liet ons echter een poepie ruiken, want een super mooie service achter in de hoek resulteerde in een dikke ketser aan onze kant. Gelukkig lieten we ons hierdoor niet uit het veld slaan, want we pakten meteen een mooie voorsprong. Verder was de eerste set nogal rommelig en wisselvallig, maar toch wisten we deze te winnen met 25-23.
De 2e, 3e en 4e set kan je eigenlijk wel samenvatten als 3 sets waarin:
– we keihard hebben geknokt
– we behoorlijke achterstanden hebben bijgehaald
– we ballen lieten vallen die echt niet hadden mogen vallen
– de tegenstander een nieuw record netfouten heeft gevestigd
– we aanvallend mooie en slimme punten hebben gescoord
– het niet nodig was dat we ze verloren
– we dat wel deden met: 25-21, 25-23 en 25-19
Enorm balen dat we maar 1 puntje hebben gepakt, want we kunnen de punten goed gebruiken. We komen ze dit seizoen thuis nog een keer tegen, we gaan dan zeker voor revanche! Maar voordat dat zover is spelen we nog een aantal andere wedstrijden. Als eerste zaterdag, 2 februari, om 15.00 uur tegen SSS dames 3. De uitwedstrijd verloren we met 4-0, we hebben dus nog wat recht te zetten. Graag zien we jullie dan!
