Daar was zaterdag dan al weer de laatste wedstrijd van het seizoen. Wat is de tijd toch snel gegaan en wat was het een boven verwachting goed seizoen. Een seizoen waarin we helaas wel veel te maken hebben gehad met blessures, dus wie weet wat we hadden kunnen bereiken als we het hele seizoen compleet waren geweest. Dat zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat het voor Tom en Johan de laatste wedstrijd was dat ze ons coachten, want ze vertrekken om te proberen wat te maken van een ander zooitje ongeregeld. Iets wat met ons prima gelukt is, dus wie weet ;-). Wat deze laatste wedstrijd erg mooi was is dat iedereen als speelster op het wedstrijdformulier stond EN dat ook iedereen een steentje heeft mogen bijdragen aan de 4-0 overwinning tegen Arvevo dames 2. Benieuwd of we nog een appeltaart zullen krijgen… (morgen bijvoorbeeld??).
Naast lekker trainen zijn we de afgelopen week ook op een andere manier druk bezig geweest met de voorbereidingen voor deze wedstrijd. Omdat we zowel tijdens de thuiswedstrijden, maar ook zeker tijdens de uitwedstrijden altijd mochten rekenen op onze (vaste) supporters vonden we het niet meer dan logisch om ook iets terug te doen. Een krat vol snoepzakjes, met inhoud om de keel te smeren, om te merci-en, om van te genieten en om mee te toeteren, vergezeld door een handgeschreven gedichtje stonden klaar voor het publiek om tijdens de wedstrijd van te kunnen genieten. Tijdens de eerste set zagen we nog niemand genieten van de versnaperingen, terwijl het prachtige door Simone geknutselde bord vrij duidelijk was, dus na wat gezwaai vanaf de kant ging dan in de 2e set het kratje de tribune over.
Het doel van de wedstrijd was natuurlijk om te winnen, maar ook iedereen in meer of mindere mate (afhankelijk van de fysieke gesteldheid) te laten spelen. Gelukkig werd dit een wedstrijd waarin beide mogelijk was. De toss werd helaas verloren, maar we hadden de service van Arvevo direct onder controle. Daarna kwam Jasmijn aan service en deed dat super, het lukte Arvevo niet haar service onder controle te krijgen en al snel stonden we met 9-0 voor. Door netjes te spelen en vooral veel servicedruk te blijven brengen zorgden we er voor dat we lekker vrijuit konden spelen. Toen het na een dubbele wissel op 14-4 iets minder ging door een goede service van Arvevo bleven we er geloof in houden ook al zagen we de voorsprong verkleinen tot 4 punten. Bij de dubbele wissel terug op 18-13 kwam Jasmijn weer aan service en serveerde de eerste set uit met weer een mooie serviceserie. We wonnen de eerste set na net een heel rondje te hebben doorgedraaid dus met 25-13.
Je zag Arvevo al bijna verdrietig kijken omdat ze zagen dat Jasmijn deze set weer begon met serveren. Heel terecht trouwens, want ook deze set gooide ze er weer een mooie serviceserie uit en we pakten een 7-0 voorsprong. We kregen de service van Arvevo redelijk snel weer onder controle en op 9-5 dacht Saskia: ja Jas, wat jij kan dat kan ik ook en na een prachtige serviceserie stonden we 17-5 voor. Over prachtig gesproken trouwens, waarschijnlijk dacht Saskia dat er vanwege de laatste wedstrijd van het seizoen een aantal fotografen aanwezig zouden zijn, want haar make-up zat opperbest :-)! Op 18-6 volgde er net als in de eerste set weer een dubbele wissel. Op 19-7 kwam Esther er na maanden blessureleed (die eigenlijk nog steeds niet over is..) er in voor haar service. Dit pakte prima uit, op naar hopelijk een blessurevrij volgend seizoen! Ook de nog een beetje geblesseerde Ilse mocht op 21-8 in deze set een rondje meedoen achterin. Nou betekent dat voor een midden dat je dan dus mag serveren, maar ook Ilse deed mee met sterk serveren en wist ons op 23-8 te brengen. Arvevo pakte nog wel een paar puntjes, maar wij waren duidelijk de sterkste en pakten de 2e set met 25-12.
We stonden de vorige 2 sets goed te spelen, maar we wonnen de sets voornamelijk zo makkelijk omdat we erg veel servicedruk hadden. Het gevaar hiervan is, dat wanneer de servicedruk een beetje weg valt dat je dan wel alert moet blijven. Dit was de 3e set het geval. Het leek in het begin van de set sowieso een uitdaging te worden, want al voordat we waren begonnen stonden we volgens het telbord 10-0 achter. Volgens de eerste scheidsrechter moest dat toch niet zo’n probleem zijn, maar ben toch blij dat we op 0-0 zijn begonnen. Naast dat de servicedruk deze set weg was, maakten we ook teveel fouten in de service. Aanvallend en verdedigend bleven we wel goed spelen en hierdoor hadden we ook niet het idee dat we de set zouden verliezen, ook al hadden we nauwelijks een voorsprong en hebben we zelfs eventjes achter gestaan. Aan het eind van de set hadden we een aantal punten voorsprong opgebouwd, maar Arvevo kwam nog behoorlijk dichtbij. Gelukkig trokken wij toch aan het langste eind en wonnen met 25-22.
De winst was dus weer in the pocket, maar een 4-0 overwinning zat er zeker in en zou natuurlijk ook een mooie afsluiter zijn van dit mooie seizoen. We bouwden ook in de 4e set weer een voorsprong op, maar niet zo groot als in de eerste 2 sets. Dankzij een mooie serviceserie van Arvevo waar we moeilijk grip op kregen kwam Arvevo weer op gelijke hoogte. Tot halverwege de set ging het behoorlijk gelijk op. Op 14-14 belandde een aanval van Yneke verkeerd op de pink van een van de speelsters van Arvevo (sorry!). Haar vingertopje stond een beetje de verkeerde kant op en ze kon helaas niet meer verder spelen. Hierdoor raakte de beperkte selectie van Arvevo een beetje van slag, maar het lukte ons niet om uit te lopen. Op 19-19 kwam Yneke aan service en dankzij een goede serie en een aantal mooie verdedigingen en aanvallen wonnen we de laatste set met 25-19 en hierdoor de wedstrijd met 4-0.
Na de wedstrijd hadden Tom en Johan nog aan afscheidsbrief (net zo’n lange als mijn verslag vandaag…) en een cadeautje met een persoonlijk kaartje voor ons allemaal. Ook wij konden natuurlijk niet achterblijven en gaven Tom en Johan als afscheidscadeau een mooi fotoboek met 5 redenen waarom we het niet erg vinden dat ze weg gaan er in en een aantal biertjes met toepasselijke etiketten. Onze vaste tel-ster Ria waren we ook zeker niet vergeten en als dank voor een foutloos seizoen tellen kreeg ze van ons een mooie bos bloemen en een fles boswandeling.
Over 2 weken gaan we nog inclusief Tom en Johan naar Friesland op teamweekend. De komende anderhalve maand zullen we alvast beginnen met de voorbereidingen op volgend jaar, dit onder leiding van onze nieuwe trainer/coach Alfonso Volpe die de afgelopen 2 jaar Voorwaarts dames 1 onder zijn hoede heeft gehad.
Iedereen bedankt voor het mooie seizoen en ook voor het lezen van mijn stukjes (excuses voor de lengte van deze…). Ik vind het leuk te horen dat ik het niet voor niets doe 🙂 en zal jullie volgend seizoen dan ook weer via deze weg op de hoogte te blijven houden van onze avonturen.
