Zal ik beginnen met het goede nieuws of met het slechte nieuws? Met het goede nieuws? Oké!
Hier komt het: 1. we hebben gewonnen van Ormi met 3-2 en hiermee hun winnende reeks van tot nu toe 7 wedstrijden gestopt. 2. Anneke is na een langdurige schouderblessure (en na een korte invalbeurt vorige week) weer goed aan het terugkomen en zal dames 2 in de toekomst misschien nog vaker moeten teleurstellen. Het slechtste nieuws: Esther viel in de 3e set uit met een blessure (waarschijnlijk zweepslag), verder slecht nieuws: Joyce kon door werkverplichtingen niet mee, Simone kan ook nog steeds niet mee doen en er had misschien wel meer ingezeten dan 3-2.
Na het invullen van het wedstrijdformulier ontving ik de huisregels van de PWA-hal met onder andere een binnen-buitenschoenen protocol waar je u tegen zegt en grappig genoeg houdt Ormi zich daar zelf helemaal niet aan. Daarnaast is de trainer / coach / ouder verplicht om naderhand de kleedkamer nog even te checken op netheid, misschien had ik Alfonso even moeten vertellen dat dat van hem werd verwacht… We speelden in op muziek die ‘lekker’ hard stond waardoor je elkaar niet kon verstaan en die een aantal van ons terug bracht naar de grote zaal in Dieka “the gates are open”…. Tijdens het inslaan lieten de middens van Ormi even zien dat het helemaal niet zo lastig is om een bal binnen de 3 meter aan te vallen (als je 1.90m bent..). De toss won ik alweer YES! dus wij mochten beginnen met serveren. Onee, toch niet.. want een van de twee mini’s van de week mocht beginnen met serveren. Dat deed ze heel goed en doordat wij de bal niet moeilijk weglegden strafte ze ons ook meteen af door een slimme aanval in de hoek van het veld. Mini 2 wilde niet serveren, dus we konden beginnen.
Na de eerste rally die gigantisch lang duurde werd het al wel duidelijk dat het een knokwedstrijd zou gaan worden. Tot de 12 ging het gelijk op en werd er aan beide kanten veel verdedigd en aanvallend werden er mooie ballen gescoord. Na een mooie serviceserie van Melissa stonden we 18-12 voor en de voorsprong werd zelfs nog vergroot naar 20-13. Set binnen zou je denken, maar nee… Door een lastige service van Ormi kwamen ze snel dichterbij en op 22-22 stond het helaas weer gelijk. Wij maakten het vervolgens niet af waardoor Ormi aan het langste eind trok en de set met 25-23 won.
We baalden echt enorm, maar spraken wel af niet in dit gevoel te blijven hangen en het goede spel van het begin van de eerste set weer voort te zetten. We begonnen ook bijna hetzelfde als in de 1e set. Het ging gelijk op tot 10 en weer door een serie van Melissa en goed verdedigend werk aan onze kant sloegen we een gat van 8 punten. Net als in de eerste set leek er op 21-15 voorsprong geen vuiltje aan de lucht. Het lijkt er op dat Ormi een achterstand en wat druk nodig heeft om beter te gaan presteren, want ze gaven even gas en kwamen weer eng dichtbij. In ons achterhoofd speelde wel de gedachte: “ojee dit gaat toch niet weer gebeuren?”. Dit keer liep tijdens het dipje de pass wel goed, maar we wisten het aanvallend niet af te maken en daar maakte Ormi dankbaar gebruik van. Gelukkig scoorden we aan het eind wel de punten en we wonnen met 26-24.
De derde set begon al weer gelijk op. Op 14-14 was er door beide teams nog geen gat geslagen, we waren beide zowel aanvallend als verdedigend lekker bezig. Op 14-14 maakte Esther zich klaar om er 15-14 voor ons van de maken, maar helaas schopte waarschijnlijk een zweepslag roet in het eten en ze viel met behoorlijk wat pijn op de grond. Wij waren daar natuurlijk enorm van geschrokken en toen we na een korte onderbreking verder speelden zaten we er niet lekker in. Aanvallend scoorden we te weinig en Ormi bleef gewoon doen wat ze de hele wedstrijd al deden. Zij pakten de derde set met 25-19.
Balen van die 3e set, maar we stelden ons weer scherp om er een 5-setter uit te slepen. De opstelling werd iets gewijzigd en Ielze startte, samen met Anneke, op de buitenkant. Het ging weer gelijk op tot een punt of 10 en na een mooie serviceserie van Jasmijn kwamen we op 7 punten voorsprong te staan. We speelden vrijuit en doordat onze pass goed lag kon er op alle posities lekker worden aangevallen. Een supporter van Ormi adviseerde ons vanaf de tribune om onderhands te serveren, maar dat advies sloegen we in de wind, en bleven veel druk leggen op Ormi met onze service. Hierdoor konden ze hun sterke middenspeelster niet aanspelen en wij scoorden er vrolijk op los. Oja, nog even iets voor diezelfde meneer. Het is fonetisch gezien Spaaiker en geen Spieker, het is Engels, dus snap wel dat dat soms wat verwarring kan opleveren. De vierde set wonnen we relatief eenvoudig met 25-15 dus we sleepten er een 5e set uit.
Normaal heb ik niet zoveel met de prognose van de NeVoBo, maar bij een 2-2 stand en een prognose van 3-2 voor ons vond ik het wel een goed idee. In het begin van de set leek het er op dat Ormi het niet eens was met de prognose, want al snel stonden ze 6-3 voor. Dankzij een goede serie van Yneke waren wij als eerste bij de 8 en op 8-6 wisselden we van kant. Ormi kwam wel weer bij, maar toen kwam Anneke aan service maakte de voorsprong voor ons weer 4 punten. Vervolgens gaf Ormi weer wat gas bij en zo was de 5e set een mooie samenvatting van de hele wedstrijd. We waren best wel aan elkaar gewaagd, verdedigden goed en maakte het de tegenstander met onze service niet makkelijk. Uiteindelijk pakten wij de 5e set met 15-13 en wonnen dus de wedstrijd volgens prognose met 3-2. Echt een blij gevoel hadden we niet na deze overwinning, omdat het vervelende gevoel van de blessure van Esther toch wel sterker was.
Bijna net zo erg voor Esther was dat ze na de wedstrijd niet mee kon naar de Mac ;-). Deze Mac in Heerde hebben ze vrij goed verstopt en via een omweg over de busbaan en de beslissing om maar niet over een hek te springen kwamen we toch nog aan om te genieten van een culinair hoogstandje.
Onze volgende wedstrijd is weer een uitwedstrijd en is aanstaande zaterdag, 27 februari, om 14.00 uur tegen Gemini in Elst. De thuiswedstrijd werd met 4-0 gewonnen, hopelijk kunnen we dit uit evenaren. Graag tot dan!
