Te goed opgevoed

Met 3-2 verliezen van Pegasus is een uitkomst waar we aan het begin van de wedstrijd voor hadden getekend. Nou tekenen we niet graag voor verlies, maar Pegasus verloor deze competitie nog maar 2 sets, een tegenstander dus om rekening mee te houden. Achteraf baalden we verschrikkelijk van het verlies, we hadden de wedstrijd toch minstens met 3-2 kunnen en moeten pakken.
Ter voorbereiding op de wedstrijd zijn wij vooral uitgegaan van onze eigen kracht, of eigenlijk krachten. De coach van Pegasus zat tijdens onze wedstrijd tegen Gemini al op de tribune om eens te kijken hoe we staand volleyballen. Hoe we dat zittend doen wist hij namelijk al, hij was de coach van het team van Rwanda waar we afgelopen seizoen een wedstrijd tegen hebben gezitvolleybald.

Via een toeristische route op de heenweg door onder andere Huissen en Bemmel kwamen we nog relatief op tijd aan in de sporthal. De wedstrijd op het veld waar we op zouden gaan spelen liep enorm uit. Gelukkig was er een ander veld vrij waar we op konden inspelen en inslaan. Het net op het uiteindelijke veld hing lekker laag, dus dat was mooi meegenomen :). 

We begonnen wat onrustig aan de wedstrijd. We maakten zelf teveel fouten en Pegasus scoorde er vrolijk op los. In deze set maakte Pegasus zelf ook vrij weinig fouten, maar dat kwam vooral omdat wij het ze totaal niet moeilijk maakten. Doordat wij niet genoeg druk legden in onze service en aanval konden zij, zonder nadenken, hun eigen spel spelen. Tot 7 punten ging het nog gelijk op, maar daarna bouwde Pegasus de voorsprong uit tot 14-9 en 19-13. Aan het eind van de set begonnen we al wel wat beter te spelen, dus dat gaf vertrouwen voor de volgende set. De eerste set ging helaas wel verloren met 25-18.

In de 2e set speelden we vol vertrouwen. Het afwachtende wat we in de 1e set nog hadden was helemaal weg. Ons blok stond prima en ook verdedigend pakten we heel veel ballen van de grond. Pegasus leek hier behoorlijk door overdonderd, want naast dat ze niet veel meer scoorden maakten ze ook veel eigen fouten. Heel blij en vol energie wonnen we de 2e set met 25-15.

We spraken af de 3e set net zo fanatiek te beginnen als de 2e set. Pegasus was het hier niet mee eens want ze begonnen sterk. We lieten ze weer in de wedstrijd komen, ze werden weer luidruchtiger met liedjes die ik sinds ik in meisjes B zat niet meer had gehoord, en we keken aan het begin van de set tegen een 6-0 achterstand aan. Zoals ik al eerder heb gezegd, wij laten ons niet zomaar uit het veld slaan en blijven altijd knokken. Zo ook in de 3e set. De achterstand van 6-0 wisten we te verkleinen naar 9-7 en op 12-11 stonden we weer netjes een punt voor. De rest van de set ging enorm gelijk op, maar door onze vechtlust was deze set terecht voor ons. We wonnen met 25-23.

Wat we van tevoren totaal niet hadden verwacht was toch gebeurd. We stonden met 2-1 voor tegen Pegasus en we hadden dus de kans om de wedstrijd met 3-1 te winnen. In het begin van de set leek het er ook op alsof dit werkelijkheid kon gaan worden. Pegasus leek een beetje van hun padje af. Het lukte ons alleen niet om dit in ons voordeel te benutten. Een kleine achterstand van 13-10 werd een grote achterstand van 21-10. Wat we trouwens deze set hebben geleerd is dat goed opgevoed zijn je een gele kaart oplevert. De veter van Joyce zat los en ze vroeg netjes aan de scheidsrechter of ze deze mocht strikken. Blijkbaar staat er ergens in de regels (ik heb het niet kunnen vinden) dat je daar geel voor moet krijgen, omdat je gewoon je veters moet strikken en het niet mag vragen. Wat we ook hebben geleerd is dat een 21-10 achterstand niet meteen een hopeloze, maar wel behoorlijk uitdagende, achterstand is. We wisten het gat namelijk te verkleinen tot 22-17, helaas was het op 24-21 Pegasus die het punt scoorde en dus de setstand weer gelijk trok tot 2-2.

We waren er op gebrand om de 5e set en hiermee dus ook de wedstrijd te winnen. We begonnen de set heel goed en walsten over Pegasus heen. Bij de wissel van kant stonden we namelijk 8-3 voor. Pegasus liet het er niet bij zitten en scoorde een paar mooie aanvallen, dit naast dat wij een aantal onnodige fouten maakten. Dit draaide onze enorme voorsprong om naar een achterstand van 10-8. Dit maakten we daarna wel weer goed door de voorsprong terug te pakken. Op 13-10 voorsprong leek de wedstrijd voor ons te zijn. Niets was minder waar… Punten vlogen heen en weer en op 16-15 voor Pegasus scoorden zijn de laatste bal door precies op de zijlijn te serveren. Hierdoor stond het na 2 uur volleyballen 17-15 voor Pegasus en verloren wij dus helaas de wedstrijd met 3-2. Wij baalden als een stekker en Pegasus was enorm opgelucht, en terecht want dit had eigenlijk de eerste verliespartij van dit seizoen voor ze moeten zijn.

Na 7 wedstrijden staan we netjes op de 5e plek, maar dit kan ook maar zo weer een paar plekken hoger of lager worden, de nummers 2 t/m 10 staan namelijk verschrikkelijk dicht op elkaar. Het lijkt deze competitie wel alsof iedereen van iedereen kan winnen. Aanstaande zaterdag spelen we weer lekker thuis. Dit keer tegen V.C.V dames 2, zij zijn gepromoveerd uit de promotieklasse en wisten tot nu toe nog geen wedstrijd te winnen. Wij gaan natuurlijk ons best doen dat zo te houden. We spelen aanstaande zaterdag om 17.00 uur, graag tot dan!

Dames 1: Banaan op je hoofd

Dat is best leuk wakker worden op zaterdagochtend met een gedichtje van Alfonso in de groeps-app, zaterdag 14 november de dag van de wedstrijd waar we misschien nog net iets meer zin in hadden dan de rest van de wedstrijden (ja dat kan blijkbaar). 

Sinterklaas komt vandaag in plaats van morgen

Want in Dieren maken ze zich zorgen

Ze hebben om z’n hulp gevraagd

Want vandaag worden ze door Geel Blauwe meiden belaagd

Ze houden daar van volleyballen

Maar hebben angst voor Eerbeekse dames die komen knallen

Uiteindelijk zullen ze ’t niet kunnen verkroppen

Want wij zijn toch niet te STOPPEN!!!!

 

BAM! (en nog wat vuistjes 🙂 )

Siamo Forte…

Wat we op dat moment nog niet wisten is dat er geen woord van gelogen zou zijn. We stonden namelijk als een collectief te vechten, iets wat veel zwaarder weegt dan een individu die een bal leuk weet te raken. We maakten in diezelfde groeps-app nog wat grapjes over de prognose. Volgens de prognose van de NeVoBo zou het 3-2 worden, dat vonden we natuurlijk onzin maar eerlijk is eerlijk.. van tevoren hadden we er voor getekend. Rebelle had tot gisteren namelijk nog geen wedstrijd verloren, en in 6 wedstrijden pas 4 sets laten liggen. Het is maar goed dat we niet getekend hebben voor die 3-2, want we speelden een topwedstrijd waarin we gewoon beter waren dan de tegenstander. Nadat we een paar setpoints in de eerste set hadden weggegeven verloren we deze nipt, de drie sets daar na speelden we sterk en Rebelle had hier geen antwoord op. We wonnen heeerlijk met 3-1.

Doordat Tom en Johan de trainers/coaches zijn van Rebelle zat er bij een aantal van ons iets meer spanning dan normaal. In de voorbereiding heeft Alfonso duidelijk aangegeven dat we vooral ons eigen spel moeten blijven spelen. Als we na de wedstrijd bij Tom en Johan op schoot wilden kruipen dan moesten we dat vooral doen, maar voor en tijdens de wedstrijd moesten we lekker met onszelf bezig zijn. Na de wedstrijd probeerden we nog wel bij ze op schoot te kruipen, maar dat is helaas niet gelukt. Het lijkt mij trouwens wel een goed idee om het ‘banaan-op-het-hoofd-van-de-coach-ritueel’ de rest van het seizoen voort te zetten. Het werpt blijkbaar z’n vruchten af. De scheidsrechter was voor het controleren van de spelerskaarten nog zo attent om te vragen of we niet met een libero speelden… Oeps, vergeten om een L voor de naam van Sharon te zetten.. Dat zou wat zijn geweest, maar gelukkig is een L snel gezet en mocht Sharon haar zwarte shirtje aan houden. Na de toss, die ik al weer won, verzocht de scheidsrechter nog om rechtdoor in te slaan en elkaar heel te laten. Iets wat de aanvoerster van Rebelle blijkbaar niet aan een van haar speelsters had doorgegeven. Het leek haar blijkbaar een leuk idee om Sharon (net als de libero van Rebelle zelf) een blauw oog te bezorgen, want ze beukte er lomp diagonaal op los. Deze wedstrijd speelden we nog zonder Ielze, zij komt vrijdag weer terug van Curaçao. Daarna wil waarschijnlijk niemand naast haar staan, aangezien onze benen dan NOG witter lijken dan ze al zijn… 😉

Zo, genoeg over alles wat er voor de wedstrijd gebeurde, dan nu de wedstrijd zelf. Oneeeee toch niet…. want bij Rebelle hebben ze een mini van de week, oh oh oh wat leuk.. De mini serveerde netjes over het net en wist daarna met een slim prikballetje bij ons te scoren, wij baalden natuurlijk enorm.

We baalden blijkbaar zo erg van het verlies tegen de mini van de week dat we wat moeite hadden met het begin van de eerste set. Binnen no-time stonden we 4-0 achter. Gelukkig waren we ook al weer snel over dit verdriet heen, want we begonnen beter te spelen en draaiden de achterstand om naar een voorsprong. Op 19-14 stonden we (voor de snelle rekenaars onder ons) al weer 5 punten voor. Het leek er ook sterk op dat we deze set wel eens konden gaan winnen. Rebelle dacht daar anders over want ook zij gaven niet op en bleven sterk aanvallen. Ook vonden ze het nodig om ons een bal op ons fruitbakje te laten ketsen, gelukkig hadden we nog een bakje en kon het fruit veilig worden overgebracht naar de noodopvang. Het eind van de set was super spannend, maar 3 setpunten waren voor ons helaas niet genoeg. Op 27-27 was het Rebelle die er 28-27 van maakte en door een goed blok op de buitenkant scoorden zij ook het laatste punt van de eerste set. Het werd 29-27 voor Rebelle.

We baalden natuurlijk wel van het verlies in de eerste set, omdat we deze eigenlijk hadden moeten pakken. Maar aan de andere kant gaf deze set ons ook het vertrouwen dat we echt niet zo hoefden op te kijken tegen Rebelle, want we konden ze echt wel pakken. We begonnen goed en pakten al snel een voorsprong van 9-5. In tegenstelling tot in de eerste set lukte het ons in de 2e set wel om deze voorsprong niet uit handen te geven. Waar we in andere wedstrijdverslagen hadden gelezen dat ze nogal last hadden van de servicedruk van Rebelle, daar hebben wij deze wedstrijd nauwelijks last van gehad. Ook het schermen van Rebelle, wat de scheidsrechter helaas niet op viel, was irritant en onsportief maar zorgde bij ons niet voor problemen. We brachten de pass goed waardoor er op alle posities goed kon worden aangevallen en het sterke blok vaak werd uitgeschakeld. Wat de scheidsrechter gelukkig wel op viel was dat de vlagger liep te pannenkoeken. Nadat deze vlagger een bal die heel dik in viel in het voordeel van Rebelle uit gaf heeft hij hem namelijk geen moment meer aangekeken, en terecht! Boven de 20 had Rebelle nog wel een mini sprintje, maar dit was niet genoeg om onze voorsprong nog in gevaar te brengen. We wonnen de 2e set met 25-22 en waren hier heel blij mee.

Het gevoel werd met de set beter en we begonnen er ook daadwerkelijk in te geloven dat een 3-1 winst er zeker in moest zitten. We begonnen met een serviceserie van Jasmijn en de voorsprong van 3 punten die dit opleverde hebben we uiteindelijk alleen maar vergroot. Op de buitenkant stond Joyce al een malle aan te vallen, maar wisselde dit ook slim af met prikballen. Ook Esther pakte op de buitenkant regelmatig een handje van het blok mee en zelf Sharon wist deze wedstrijd 3x te scoren vanuit een aanval! Nou denk je misschien, 3x is toch niet veel? Nee dat klopt voor een aanvaller, maar voor een libero is dit best bijzonder. Doordat de aanvalsdruk op de buitenkant en het midden erg groot was had Yneke op de diagonaal regelmatig maar een eenmansblok voor zich staan en scoorde er ook vrolijk op los. Alles lukte in de derde set, wij werden vrolijker en enthousiaster, terwijl ze bij Rebelle steeds chagrijniger begonnen te kijken. Op 24-19 kwam Simone het veld in om de wedstrijd af te maken met haar service, door haar service scoorden we niet het punt, maar na een briljante redding van Simone in het achterveld wisten wij wel het laatste punt van de 3e set te pakken met 25-19 en stonden hierdoor met 2-1 voor in sets.

Bij het begin van de vierde set waren wij nog steeds heel vrolijk en enthousiast, waar de koppen van Rebelle nog steeds op onweer stonden. Dit gaf ons nog extra energie om er flink op los te gaan knallen. Naast dat we gewoon geen zin hadden in een vijfde set en we een 3-1 wel een terechte uitslag vonden. We bouwden al weer snel een voorsprong op, maar Rebelle haalde dit wel weer bij. Toch hadden we niet het gevoel dat dit mis zou gaan. Op 12-11 vroeg Alfonso een time-out aan om ons even op te peppen. Vanaf toen ging het alleen nog maar de goeie kant op. Saskia stond de gaten in de grond te slaan en de scheidsrechter vroeg zelfs na de wedstrijd nog of ze dat altijd doet (uhm ja hoezo?). Na een mooie afleidingsmanoeuvre van Yneke had Saskia op achterover helemaal geen blok meer en na een oprechte “aaah nee kut” van het blok van de tegenstander maakte ze het keihard af. Ik denk ook dat iedereen blij mag zijn dat daar niemand onder zat te verdedigen. Marlon dacht nog, ja Sas.. wat jij kan dat kan ik ook en na een mooie set-up (je kunt het ook een ketser noemen) van Rebelle maakte Marlon het gat in de grond wat Sas al had gemaakt nog groter, wat een heeeerlijke bal! Als het al niet zo was dan was Rebelle na deze ballen helemaal gebroken. We pakten de 4e set met 25-18 en hiermee de wedstrijd na 103 minuten met 3-1.

We waren super blij met deze overwinning waar we van tevoren alleen maar over hadden kunnen dromen (en sommigen zelfs hadden gedaan..). Waar we ook super blij mee waren is dat er zoveel enthousiast publiek was meegekomen vanuit Eerbeek, dat heeft ons zeker nog meer kracht gegeven! Onze volgende competitiewedstrijd laat nog even op zich wachten. We spelen namelijk pas op zaterdag 28 november om 19.00 uur thuis in de Bhoele tegen Pegasus dames 1. Wel spelen we aanstaande maandag al weer een wedstrijd voor de 2e ronde van de regiobeker. Het zal even omschakelen zijn, we spelen namelijk in Gendringen tegen Blok ’71, een team uit de 2e klasse.

Dames 1: We gaan lekker

Gisteren speelden we thuis tegen Ormi dames 1. Vorig jaar wisten we twee keer van Ormi te winnen, maar dat ging niet al te makkelijk. We hadden gehoord dat ze zich dit jaar weer iets hadden versterkt. Het was dan ook best vreemd om te zien dat Ormi pas 2 punten had gehaald uit 3 wedstrijden. Wel moet gezegd worden dat dit tegen waarschijnlijk de betere teams uit de competitie was. Tijdens deze wedstrijd bleef Saskia helaas ziek thuis, daarom hebben we Mieke uit dames 2 gevraagd om met ons mee te doen (bedankt nog!) en Ielze zit nog te genieten van het zonnetje op Curaçao. Ook ontbrak er een scheidsrechter…. een 2e scheidsrechter heeft nooit op papier gestaan, en ook de eerste is niet komen opdagen. Gelukkig was Jan bereid om onze wedstrijd te fluiten en vond ook Ormi dat prima. Na het inslaan waren we best wel onder de indruk van Ormi, maar we weten inmiddels dat het inslaan niet per se iets zegt over de kwaliteiten tijdens de wedstrijd zelf… al konden de 2 midden speelsters van Ormi de ballen tijdens de wedstrijd net zo hard op de grond krijgen als tijdens het inslaan. Na 3 prima sets volgde er nog een slechte 4e set, we wonnen wel met 3-1. Direct na de wedstrijd baal je dan enorm, omdat je het idee had na de 3e set dat 4-0 moest gaan lukken. Inmiddels baal je nog steeds wel een beetje maar ben je ook wel blij met 4 punten.
 

De eerste set begon tot 10 punten gelijk op. Aan beide kanten werden mooie ballen gescoord en we deden niet voor elkaar onder. Boven de 10 legden wij iets meer druk in de service, we hadden een aantal series waardoor we wat wisten uit te lopen. Doordat we meer druk legden in onze service zorgden we er voor dat de spelverdeelster het sterke midden van Ormi niet goed kon aanspelen. Op 19-12 lukt het Ormi nog wel om ietsje dichter bij te komen, maar wij hielden het verschil groot genoeg om niet meer in de problemen te komen. We pakten de eerste set met 25-18.

 

We waren blij met de winst van de eerste set, maar hadden wel het idee dat Ormi nog niet hun beste spel aan het spelen was. Met volledige focus startten we de tweede set. Tot de 10 ging het net als in de eerste set gelijk op, maar na een serviceserie van Ilse sloegen we een gat van 5 punten en kwamen we op 16-11 voorsprong te staan. Het lukte Ormi nog wel om het gat te verkleinen, maar toen Simone op 23-20 in het veld kwam voor haar service was het klaar. We wonnen de 2e set met 25-20.

 

De derde set begon briljant. Het lukte Ormi nauwelijks om de service van Jasmijn onder controle te krijgen. De ketsers vlogen je om de oren, en de keren dat ze de bal wel aan onze kant van het veld wisten te krijgen maakten Joyce en Yneke het op de buitenkanten keihard af. Na 2 time-outs en 3 wissels aan de kant van Ormi stond het inmiddels 11-0 voor ons, best een lekker begin. We bleven de hele derde set goed spelen en briljante ballen scoren. Op 23-7 leek het er op dat we Ormi onder de 10 zouden houden, maar zij hadden nog een kleine opleving. Uiteindelijk pakten we de derde set met 25-12.

 

Na zo’n (te) makkelijke overwinning van de derde set is het altijd uitkijken voor de laatste set. Wij hebben al gewonnen, Ormi heeft al verloren, dus voor hun staat er weinig meer op het spel (behalve 1 punt) en ze kunnen dus lekker alles of niets gaan spelen. Dit pakte goed voor ze uit. Waar bij hun alles wel lukte, lukte bij ons steeds minder. We begonnen de set met een kleine achterstand, maar tegen de 10 stonden we al weer op gelijke hoogte met Ormi. Op dat moment kregen we moeite met de service van Ormi, maar ook aanvallend maakten we het niet meer af en Ormi liep op ons uit. Op 19-14 stonden we dus 5 punten achter. Op dat moment is het nog wel mogelijk om dit nog goed te maken, maar helaas kwam daar weer een serviceserie die we niet onder controle kregen en ook maakten we onnodige fouten in de aanval. Ormi won de laatste set met 25-14. Uiteindelijk wonnen we de wedstrijd wel met 3-1, maar omdat je dan die laatste set verliest heb je toch een baalgevoel.

 

Na deze 3-1 overwinst staan we netjes op een 4e plek op de ranglijst. Aanstaande zaterdag spelen we tegen de huidige nummer 1, Auto van Oort Rebelle dames 1. Naar horen zeggen hebben ze daar 2 hele vervelende coaches :-p. We spelen in Dieren in Theothorne om 18.45 uur.

 

Heeft er trouwens nog iemand een ballentas over waar 6 ballen in kunnen? Iemand die ik niet verder bij naam zal noemen heeft namelijk onze ballentas per ongeluk in een kaars gelegd, en die tas kan daar blijkbaar niet zo goed tegen. Dankzij de oplettendheid van de vader van Joyce bleef het bij een verschroeide tas en wat kleine brandplekjes op een paar handen, de ballen zijn ongedeerd gebleven. Wel liggen ze nu eenzaam verdeeld over 6 sporttassen (aaaaah superzielig). Dus operatie ‘zoek een nieuwe ballentas die niet in de fik heeft gestaan’ kan beginnen.

 

Cadeautje voor Arvevo

De tegenstander van afgelopen zaterdag Arvevo dames 1, is geen onbekende voor ons. We speelden namelijk vorig jaar ook al twee keer tegen ze en verloren de uitwedstrijd. Eigenlijk zijn ze afgelopen jaar gedegradeerd, maar omdat E.V.V. zich had teruggetrokken mocht Arvevo toch blijven. Er zaten wel een paar nieuwe speelsters bij ten opzichte van vorig jaar, maar we zagen ook nog wel redelijk wat bekende gezichten. Wat ook nog bekend was van vorig jaar was de lucht in de hal, een heerlijke zweetlucht met dit keer slechts een licht vleugje frituur kwam ons tegemoet. Tijdens het inslaan liet Arvevo even zien behoorlijk wat aanvalskracht in huis te hebben, maar gedurende de wedstrijd zag je maar weer dat het brengen van de pass en een tegenstander met een blok daarbij ook nog wel van invloed is. We hadden met 4-0 moeten winnen, maar het werd uiteindelijk 3-1 en gaven Arvevo hiermee hun eerste punt van dit seizoen.

 We waren zaterdag zo goed als compleet, alleen Ielze ontbrak in verband met haar vrijwilligerswerk op Curaçao. Tussen het publiek zagen we ook nog een infiltrant enthousiast notities maken.. benieuwd of dat gaat helpen 😉

 Ik won alweer de toss, dus wij mochten weer beginnen met serveren. Maar ook dit keer scoorden we niet het eerste punt, misschien moet ik maar eens gaan verliezen. Tot 7 punten ging het gelijk op, maar we zaten wel meteen lekker in de wedstrijd. Na een serviceserie van Jasmijn pakten we 5 punten voorsprong. Deze voorsprong gaven we niet meer uit handen. Wij bleven netjes spelen en moeilijk serveren en Arvevo maakte verschrikkelijk veel fouten. We pakten de eerste set met 25-16.

 We zaten er na de winst in de eerste set lekker in en met dezelfde 7 speelsters (ja 7) gingen we vol enthousiasme van start in de tweede set. Deze set walsten we over Arvevo heen. Zowel serverend als aanvallend scoorden we veel punten en ook onze verdediging stond goed. Arvevo maakte nog steeds veel fouten, op 24-8 voorsprong voor ons wist Arvevo nog een klein sprintje te trekken. Dit kwam voornamelijk omdat wij wat foutjes maakten, verder dan 12 punten kwamen ze niet en wij wonnen de tweede set met 25-12.

 Alfonso waarschuwde ons er voor het begin van de derde set voor dat het vaak zo is dat wanneer je 2 sets erg makkelijk wint, dat dan vaak de derde set een mindere is. Helaas had hij in dit geval gelijk, want de derde set was geen goede. Het was erg jammer, onnodig, stom, balen, frustrerend, onbegrijpelijk en zo kan ik nog wel even doorgaan. Niet doen? Oké dan ga ik verder! Het werd uiteindelijk 25-23 voor Arvevo, maar wij begonnen met een voorsprong. Arvevo haalde ons wel weer in, maar dankzij een goede servicebeurt kwamen we op 18-17 weer op een puntje voorsprong te staan. In tegenstelling tot de rest van de wedstrijd maakten wij aan het eind van de derde set wel wat fouten en Arvevo juist wat minder en daardoor pakten zij de winst en waren met hun eerste punt in de competitie gigantisch blij..

 In de vierde set dachten we: ja leuk dat jullie zo blij zijn met die ene set, maar wij willen echt niet gaan meemaken hoe blij jullie zijn met 2 sets. Een 3-1 zou ook een meer dan terechte uitslag zijn. De vierde set was er eentje van voornamelijk serviceseries, maar ook weer van fouten bij Arvevo en mooie verdedigende acties en harde aanvallen van onze kant. Vooral Marlon stond in de vierde set goed blokjes te visualiseren en gooide er een paar aces uit. Op 22-6 vond een van de vlaggers het waarschijnlijk zo sneu dat Arvevo zo ver achter stond dat hij bedacht even een touché aan te geven. De scheidsrechters hadden deze touché net als de rest van de zaal ook niet gezien, maar besloot toch met de vlagger mee te gaan en het punt aan Arvevo te geven. Het lukte ons nog wel om ze onder de 10 te houden, we wonnen met 25-8.

 Als je kijkt naar het verloop van de wedstrijd is die derde set toch echt wel heel erg zonde en onnodig, maarja dat doen we toch echt zelf. Aan de andere kant is 4 punten halen toch ook wel weer heel mooi 🙂

 De volgende competitiewedstrijd die we spelen is aanstaande vrijdag, 30 oktober, om 21.15 uur in Renswoude tegen Renswouw dames 1. Eerst spelen we maandag nog een oefenwedstrijd tegen Reflex dames 1 uit Duiven en gaan we donderdag nog lekker trainen. Graag tot vrijdag!