Volgens onze bijgeloven hadden we met 3-2 moeten verliezen, volgens de Nevobo zouden we met 3-1 winnen. Gelukkig had de Nevobo dit keer gelijk. We begonnen wisselvallig en speelden daarna niet de beste wedstrijd ooit, maar wel goed genoeg om de wedstrijd tegen V.C.V. met 3-1 te winnen.
Bijgeloof 1 was dat er een aantal mensen snel weg moesten na de wedstrijd, dan wordt het meestal een 5-setter. Bijgeloof 2 was dat we voor de wedstrijd met z’n allen gezellig gingen lunchen bij Johan. Van tevoren lunchen stond tot nu toe gelijk aan verliezen. Gelukkig hebben we dit jaar wel meerdere bijgeloven onderuit gehaald, zo ook deze 2. We hadden om 2 uur bij Johan afgesproken en na wat eigenwijze acties van navigatiesystemen begonnen we om half 3 aan een heerlijke lunch inclusief kroketten die er, bij sommigen zelfs wel 2x, prima in gingen. Naast de heerlijke lunch hebben we ook nog wat nieuwe dingen geleerd. Zo zou een stickersysteem voor Sharon ook een prima systeem zijn. Dit systeem telt trouwens niet als je heel hard roept “NIET KIJKEN”. Niet iedereen van knuffels houdt en liever met plastic treintjes speelt. En dat je met 2 paar sokken super ingewikkelde goocheltrucjes kan uithalen. Met een lichte afterlunchdip stapten we in de auto om de wereldreis richting Varsseveld te maken.
Lichtelijk ingekakt kwamen we aan bij de sporthal waar de hitte en de geur van 300 kniebeschermers na een zware training je tegemoet kwamen. Op zich niet de beste ingrediënten om weer energiek te worden met een volle maag en een lange autorit. Joyce kon er vandaag helaas niet bij zijn omdat ze van de sneeuw aan het genieten was. Hierdoor hadden we geen volledig inzetbare wissels aangezien Marlon er nog alleen voor de service in kan komen en Melissa vanwege een schouderblessure alleen maar in het achterveld. Gelukkig kon ook vandaag Chantal weer met ons mee en heeft ook nog mooi wat punten mee kunnen pakken. Het inspelen ging allemaal wat lafjes en zo begonnen we ook aan de eerste set. We speelden afwachtend en maakten zelf veel fouten. V.C.V. maakte hier dankbaar gebruik van. Tijdens de thuiswedstrijd wisten we een achterstand in de eerste set nog om te draaien, tijdens de uitwedstrijd lukte dit niet, we verloren de 1e set met 25-21.
In de 2e set begonnen we beter. We scoorden nog steeds niet zoveel als dat we normaal deden, maar verdedigend stond het al beter en we maakten ook een stuk minder fouten. Van 11-8 voor liepen we uit naar 15-10. Deze voorsprong wisten we nog verder uit te bereiden. Aan het eind zakten we wel weer iets in, maar de voorsprong was groot genoeg om de set met 25-20 te winnen.
Het belangrijkste in de wedstrijd tegen V.C.V. is om zelf niet teveel fouten te maken en een goede servicedruk neer te leggen. Vooral dat laatste gebeurde in de 3e set. De eerste paar punten gingen gelijk op, maar toen kwam Esther aan service. Dankzij haar service bouwden we een voorsprong op van 12 punten en zo hadden we op 19-7 een riant gat geslagen. Tijdens deze set kreeg An nog een compliment van een bijzondere supporter “Mooie bal, mooie nummer 10” (of iets in die strekking).. maar daarnaast noemde deze zelfde supporter ons, of V.C.V., dat weten we niet helemaal zeker… een stelletje trage varkens.. uhm ja bedankt meneer! De rest van de set speelden we constant en hielden we V.C.V. onder de 10 punten. We wonnen namelijk met 25-9.
In de 4e set speelden we ook nog niet zoals we kunnen spelen. Het ging namelijk weer redelijk lang gelijk op. Nadat Yneke en Esther besloten midden in het veld een stapeltje te maken begonnen we weer iets beter te spelen en was het ook V.C.V. die wat meer fouten ging maken. De 4e set wonnen we met 25-17 en hierdoor de wedstrijd met 3-1.
Komende zaterdag hebben we geen wedstrijd. Zaterdag de 25e spelen we om 18.30 uur in Dieren tegen Rebelle. De thuiswedstrijd wisten we te winnen met 3-2.
